İşten Ayrılmanın da Bir Adabı Olmalıdır

Çalışanların her hangi bir nedenle işten ayrılması durumunda ya da işveren tarafından çıkarılması durumunda İş Kanunu kapsamında yapılacak olanlar açıkça belirtilmiştir. Ama bu işin etik kurallar çerçevesinde; çalışanın kendisine ve işyerine zarar vermeden, diğer çalışanların motivasyonunu etkilemeden nasıl yapılacağı maalesef herhangi bir kanunda, yönetmelikte belirtilmemiştir. Buda işin Adab kısmıdır. Yani ahlak, terbiye ve nezaket kuralları. Yalnız bu adab kısmının sadece çalışanlar için değil işverenler içinde geçerli olduğunu belirtmekte fayda vardır.

Çalışan yeni bir iş kuracak olur ya da daha iyi şartlarda yeni bir iş bulur ve ayrılmaya karar verir. Bu karara insani anlamda ve kanun nazarında kimsenin karşı çıkamayacağı kesindir. Bu kararı aldıktan sonra çalışan
istifa dilekçesini yazar ve ilgili departmana iletir. Ve bu şekilde kanun kapsamında ihbar süresini başlatmış olur. İhbar süresi dolduğunda işyeri ile ilişiği kesilecek ve yeni iş hayatına merhaba diyecektir.

Özellikle nitelikli elemanların ayrılması hemen hemen her işyerinde küçük çaplı krizlere neden olmuştur. Bu noktada önemli olan nokta istifa mektubunun verilmesi ile işyerinden ilişiğin kesilmesi arasındaki süreci iyi yönetebilmektir.

Nasıl bu süre zarfında İşveren ve yöneticilerin ayrılacak olan çalışana mobbing uygulamaları, onu yok saymaları kabul edilemez ise, çalışanın da bu süre içerisinde ayrılmanın verdiği rahatlıkla işlerini takip etmemesi, işyerine geç gelmesi de kabul edilemez bir davranıştır. Çalışanın işyerinde bulunduğu sürece sürekli mutsuz tavırlar sergilemesi; hem işlerin aksamasına neden olacak ve iş arkadaşlarına ekstra yükler getirecek hem de bu arkadaşlarının moral motivasyonlarını etkileyecektir. Unutulmamalıdır ki ne zaman kiminle çalışacağımızı, karşılaşacağımızı bilemeyiz bu nedenle işyerinden ayrılırken ast ve üst tüm çalışanlarla dost olarak ayrılabilmeliyiz. Sadece iş hayatı için değil sosyal hayat içinde gereklidir bu.

Örneğin çalışanın ayrılmanın verdiği rahatlık ve cesaretle çalıştığı süre boyunca kullanmış olduğu şirkete ait e-mail kutusunu boşaltması ona bir katkı sağlamayacaktır. Sadece içindeki egosunu tatmin edecektir. Özel e-mailleri var ise silebilir. Ama çalıştığı şirkette işi ile ilgili tüm e-mailleri silmesi dünyanın hiçbir yerinde kabul edilemez. Daha sonra işe başlayacak olan çalışana en büyük kötülüğü yapmış olur. Yukarıda bahsetmiş olduğumuz iş hayatı haricindeki dostları dahi bu şekilde kaybeder. Kendi isteği ile de ayrılıyor olsa dahi ileride bir şekilde bu dostlara ihtiyaç duyabilir.

Bu sürecin tamamlanmasında işverenden beklenen; önceki zamanlarda bu çalışanın değeri ne ise ayrılma sürecinde de bu değerin muhafaza edilmesidir. İşten ayrılacak çalışandan beklenen ise; kendisinden sonra gelecek olan personelin eğitimi de dahil olmak üzere üzerindeki tüm işlerin aktarılmasını sağlayacak bilgilerin muhafaza edilmesidir. Bu bilgilerin çalışan tarafından hazırlanması, muhafaza edilmesi ekstra bir yük getirmeyecektir ona. Ama ayrıldıktan sonra hem iş hayatında hem de sosyal hayattaki dostlarının sayıları gün geçtikçe artacaktır.